Vanaf 2009 begeleiden we retraites in het klooster in Chevetogne - België.
Velen hebben deze retraites al gevolgd en hebben ervaren hoe diep een retraite je kan raken.
Vanaf 2014 beschrijven deelnemers hun ervaringen. Sommigen voegen daar een Elfje aan toe,
een gedichtje in 11 woorden. Een werkvorm in de retraite.
We hopen dat het lezen ervan je inspireert, en het mogelijk zelfs aanleiding is om een keer deel te nemen
aan één van onze retraites.
De retraite resoneert nog in volle hevigheid na.
Jullie hebben prachtige cadeaus aangereikt.
Cadeaus die ik soms in Chevetogne nog niet helemaal uit kon pakken.
Omdat ze soms te overweldigend waren door hun schoonheid
of zo diep gingen dat ik nog geen woorden kon vinden en geven.
Vanmorgen voel en besef ik pas hoe rijk de schatten zijn die ik mee naar huis heb mogen nemen.
Afgelopen jaar was voor mij donker en licht samen brengen,
een weg naar heling en levensvreugde, eindigend in de retraite.
Diep in mij klinken de woorden ‘Gospodi pomiljoe’.
Nogmaals heel veel dank!
Annemarie - november 2019
Chevetogne
De serene omgeving.
De herfsttinten van de natuur.
Het gezang van de monniken.
De iconostase van de oosterse kerk.
De oefeningen.
De persoonlijke aandacht.
De aandacht voor elkaar.
Wellicht heeft het samenspel van al deze factoren ertoe geleid dat ik tijdens de retraite
een weg naar mijn innerlijke zelf gevonden heb.
Woorden schieten schromelijk tekort om mijn doorleefde gevoelens te omschrijven.
Een tot mislukken gedoemde poging: thuiskomst, intense tranen van geluk,
oneindigheid, tijdloosheid, hemels.
Gospodi pomiljoe.
God heeft zich echt over mij ontfermd.
Wim, november 2019
Ik kom aan in een prachtige glooiende omgeving in zijn beginnende herfstpracht.
Alléén, op zoek naar ruimte én innerlijke rust!
Ieder woord dat ik gebruik om dit te omschrijven doet mijn ervaring te kort.
Het zingen van de monniken, dat nú nog nazindert, het lopen van het labyrint, de stilte wandelingen,
de meditatieoefeningen, het samen zijn.
Het was méér dan GOED!
Dank je wel Elisabeth
Mirjam, oktober 2018
De stilte is als een spiegel
stilte de ruimte in mijzelf
maakt schoon en laat los
Loslaten van prikkels -
loslaten van gedachten -
in de innerlijke ruimte
ervaar ik dat ik vol zit met ego-gedachten
Er is geen ruimte voor de verzorging van mijn ziel
als er nog teveel ego van mij thuis is
geen ruimte voor het horen van haar zachte stem
geen ruimte voor verwondering, voor nieuwe flow ervaringen
Het licht kan pas in mij ontstoken worden
als ik zelf de deur open naar mijn hart
zijn liefde is er al
Die liefde kan pas groeien in mij
als ik het ruimte geef ten koste van het Ik
In die spiegel wil ik kijken
Peter A H Bakker, februari 2018
Een vierdaagse retraite in Chevetogne onder leiding van Elisabeth en Caroline was voor mij een samen op weg zijn in stilte, aandacht en rust. Op weg met andere deelnemers welke ik nog niet kende en welke binnen enkele dagen me heel vertrouwd zijn geworden.
De weg naar binnen ben ik gegaan door te luisteren naar mijn innerlijke stem en te horen wat mijn hart zegt.
De geleide meditaties, stiltewandeling en andere oefeningen ondersteunden mij daarin.
Ik werd diep geraakt door de prachtige Byzantijnse gezangen van de monniken.
Juist door het niet verstaan van wat gezongen wordt, kon ik mij overgeven aan de meerstemmigheid, de klanken, en werd ik als het ware door de muziek verder de stilte ingetrokken…. om af en toe uit te komen bij een “weten” zonder het hoofd te gebruiken.
De vierdaagse retraite in Chevetogne, een geschenk.
Chris, februari 2018
De 4-daagse retraite in Chevetogne was een mooie verstilling en een hechte verdieping.
Enerzijds het klooster in de besneeuwde flanken en de gezangen en de liturgie, anderzijds de groep in het gastenhuis,
en de mooie werkvormen.
Dank aan Elisabeth en Caroline van Bureau Balans voor hun sterke programma en warme zorg.
Alex, februari 2018
Begin oktober ben ik er een paar dagen tussenuit geweest om weer eens goed naar mezelf te luisteren. In alle rumoer om me heen en niet te vergeten de smartphone, de pc en de televisie, valt dat niet altijd mee. Daarom heb ik bewust gekozen vooreen retraite in een Belgisch klooster in Chevetogne.
Nu een paar dagen later kan ik zeggen: wat was het een voltreffer. Door het inspirerende programma, verzorgd door Elisabeth Brouwer van Bureau Balans, samen met Ari van Buuren. Door de mystieke ervaringen van de Byzantijnse diensten, waarvan ik niets verstond, maar wel door werd geraakt, vooral door de indrukwekkende Byzantijnse zang.
Door een prachtige groep medereizigers van diverse pluimage die bereid waren onze reis samen vorm te geven.
En door de heerlijke natuur.
Het programma kende een goede balans tussen samen en individueel. Met mooie meditatieve werkvormen, die mij zeker hebben geholpen om, naast de rust en de stilte, tot 'resultaat' te komen. Regelmatig vastgelegd in zogenaamde elfjes, waarvan ik er één hier wil delen, gemaakt na het lopen van het labyrint.
Einde
of begin
is er verschil?
elk einde een begin
Leven
Frits, oktober 2017
Het is bijna niet weer te geven hoe Elisabeth en Ari zich hebben ingezet voor onze groep in de 4 dagen dat wij daar mochten zijn. De prachtige plek, het dagelijkse ritme van het kloosterleven waar we deel van uit mochten maken, de stilte, de prachtige muziek als begeleiding van ons programma, de diepgang van de gesprekken en de aandacht voor elkaar, hebben heel veel met mij gedaan.
Ik kan weer verder met mijn leven na een moeilijke periode van rouw en overleven. De inzichten die ik meegekregen heb, daar ben ik ze heel dankbaar voor.
Lieve Elisabeth, ik denk er nog dagelijks aan terug hoe bijzonder deze dagen voor mij zijn geweest. Ik kan weer verder en hoop dat ik straks een beetje trots terug kan kijken op mezelf, als het me lukt toe te passen wat jullie mij aangereikt hebben.
Elly, oktober 2017
Wat wij als bijzonder ervaren hebben, was:de uitzonderlijke omgeving, de rust en de stilte (ook tijdens de wandeling), de warme, deskundige begeleiding van Elisabeth en Ari,de kans om deel te nemen aan de bijzonder mystieke vieringen.
En tenslotte toen we naar huis reden waren we verbonden met de open, warme en empathische groep die ons nog lang zal bijblijven.
Kortom, deze retraite was een zalige herbronning!
Guy en Sabine, oktober 2017
Ik heb zulke intens beleefde dagen in Chevetogne gehad. Het is heel moeilijk om er van los te komen, en het alledaagse leven weer op te pakken met zoveel moeten doen. Een soort heimwee van een dorstige ziel. Gelukkig heb ik de muziek van een prachtige CD.
Ik heb heel veel respect voor jullie beiden; de wijze waarop jullie het deden.
Het lijkt me ook zo nodig in deze hedendaagse tijd.
In een paar haiku’s:
Chevetogne, waar
binnen/buiten samenvalt
Een eenheid vormen |
Chevetogne, waar
toevluchtsoord voor de ziel
waar alles stil valt |
Water uit de bron
Stromen van levend water
mijn kruik loopt over |
Nel Maria, oktober 2017
Het waren mooie dagen. Rust en ruimte, en door de meditaties en stiltewandeling verdieping. Door het in de groep zijn, voelde ik me gedragen, hoewel het ook een zoektocht was naar wanneer wel, en wanneer niet. Misschien had ik nog meer stilte fijn gevonden, maar tegelijk stimuleerde deze vorm mijn bewustzijn van wat ik nu zelf eigenlijk nodig heb.
De begeleiders vond ik heel fijn, helder en duidelijk, open en een goede combinatie!
Ik heb nog dagenlang veel rust gevoeld, ook doordat ik de kans had daaraan toe te geven. Ik zou iedereen adviseren aansluitend nog een paar dagen vrij te nemen, dan beklijft e.e.a. nog beter.
Marjolein, retraite februari 2017
Mijn dagen in het klooster waren voor mij op het juiste moment. Die stilte en rust was ik kwijt, opgeslokt door rennen en draven van, en naar de ander. Wat wil ik nog met de jaren die nog voor mij liggen?
De stiltewandeling met mijn blik op het verleden raakte mij diep. Dat er zoveel dankbaarheid uit ging naar mijn ouders en partner verbaasde me, ik was er dankbaar voor dat deze bron ook in mij aanwezig is. Ik voelde ook dat de tijd rijp is voor een nieuw begin, wat dat ook zijn mag. Een intens vertrouwen weet dat het goed is.
Ik wens iedereen tijd voor bezinning, in de mystieke crypte, luisterend naar het intense gezang van de monniken, die je voelt tot in je diepste vezels van je lichaam.
Twee inspirerende, lieve mensen die deze retraite begeleiden, zorgen voor verdieping in de dagen in Chevetogne.
De innerlijke rust heb ik nog steeds van binnen, ik voel me gedragen.
Ik neem meer rust zodat ik kan horen wat de stilte me te zeggen heeft.
Jose, retraite februari 2017
In februari heb ik deelgenomen aan de retraite in Chevetogne.
Ik vond het een prachtige ervaring. Eerst wat onwennig, soms voelde ik weerstand over zoveel stilte, maar gaandeweg werd het rustiger in mezelf en ging ik de rust en stilte steeds meer waarderen. De begeleiding van Elisabeth en Ari was fijn. Veel ruimte om aan je eigen gevoel toe te komen en ook te mogen beslissen om aan een onderdeel wel of niet deel te nemen. Het gesprek met de monnik Cyrille vond ik ook een mooie ervaring, wat een bijzondere man.
En dan de diensten, mooi, het heeft veel met me gedaan.
Dank jullie wel!
Yolande, retraite februari 2017
Met veel zorg en aandacht is door Elisabeth en Ari deze retraite samengesteld en begeleid. De mystieke sfeer en de zang van de monniken deden de rest.
Beide aspecten hebben bijgedragen aan de heling van een oud, vastzittend religieus patroon. Ik voel me een vrijer mens.
In dankbaarheid kijk ik terug op deze retraite.
Gerda, retraite februari 2017
De kennismaking met de oosters-orthodoxe rituelen was heel bijzonder.
Met name de gezangen dragen bij aan de stilte in jezelf.
Annemiek, retraite februari 2017
Ik heb een hele goede tijd gehad in Chevetogne.
Miijn eerste elfje klonk:
Wekker
vroeg wakker
lopen luisteren gaan
wegzakken in geluiden van
dromen
Tijd voor mij zelf, stilstaan bij de rouw van mijn overleden vader en zus.
De rituelen, stilte, de natuur, de eenvoud, heb ik meegenomen naar Amsterdam.
Even alleen op weg zonder mijn familie laat ik jaarlijks terugkomen.
Hier, nu, thuis neem ik de tijd en de rust.
En mijn atelier wordt ruimer en stiller.
Voelen
onder boven
het luisteren begint
wankel kou weg denken
Hier
Dankjewel!
Francy, retraite oktober 2016
Ruimte en toch gestuurd… zo voelde ik het samenzijn op de retraite te Chevetogne, onder de leiding van Elisabeth Brouwer. Samen eten, werken, bidden, mediteren…gelijkgestemde zoekers naar die Bron waarnaar onze harten verlangden. Dat kwam reeds het eerste uur al naar voren, in een klein elfenboekje stond het doel van onze gezamenlijke spirituele reis.
Bron
van Zijn
die ik ontmoet
in wat mij ontroert
Stilte
Dat begin van mijn geliefde Aramees gebed het “Onze Vader” gaf mij een gevoel van thuiskomen bij gelijkgestemde zielen… Mijn hart voelde vertrouwen in de leiding die ik ontvangen mocht… dat kwaliteit, professionaliteit, aandacht, betrokkenheid en schoonheid het hoofddoel was van mijn begeleidsters….
Het thema Innerlijke wijsheid, innerlijk weten, de weg naar je bron sprak me aan, daarbij genietend van een heerlijke wandeling in stilte, en van het prachtige gezang van de monniken in het klooster in Chevetogne.
De gastvrijheid en het er gewoon mogen zijn, zonder dat men iets van je wil weten, trof mij diep…
Elke tekst ter overweging is vrijblijvend... alles is goed. Je mag het onderzoeken, voelen wat het met je doet. Je mag delen wat je bezighoudt, maar het is ook prima als je daar geen behoefte aan hebt. Het is een individuele reis met een aantal reisgenoten, die niet altijd fijn is, maar wel heel rijk en mooi.
Sinds ik weer thuis in mijn eigen home ben, vliegen de elfjes zo uit mijn hand…
Een “elfje” schrijf je niet zo maar... elk woord borrelt uit je hart, en je geest geeft het vleugels van innerlijk begrip…
Dank je Elisabeth, jouw bedrijfsnaam… BALANS past wonderwel bij jouw werk.
Ook een warme dank aan Henny, de stille rechterhand van Elisabeth.
Ik maakte voor haar een elfje… in wat mij trof bij de eerste kennismaking.
Adem
Adembenemend Wonder
Van Leven stroomt
op Ja of Neen
Vrijheid
Agnes, retraite februari 2016
Dit was voor de tweede maal dat ik aan een retraite in Chevetogne mocht deelnemen. De eerste maal heeft ontzettend veel indruk op me gemaakt en eigenlijk direct daarna was de wens om dit een keer te herhalen al aanwezig.
De diensten in de – veelal – Byzantijnse kerk met de werkelijk schitterende liturgie, zijn vaste pijlers in de retraite.
Maar…….: alles mág, niets is verplicht. De vrijheid die gegeven wordt werpt je mijns inziens helemaal terug op een beslissing in jezelf, en dát geeft je rust.
Tot rust komen, ontplooien, groeien, de zin en diepte van het leven ontdekken, het respect voor elkaar, het volledig jezelf kunnen zijn “zonder opsmuk”, deze kenmerken staan voor mij voor een retraite in Chevetogne en zijn mij door deze twee retraites zeer veel waard geworden.
En dat alles onder de bezielende leiding van Elisabeth.
Ik ben dan ook weer “zeer verrijkt” thuisgekomen en kijk alweer uit naar een volgende gelegenheid.
Henny, retraite februari 2016
Het zindert nog na, de gezangen, de gedreven toelichting van père Cyrille, de spirituele omgeving en daaruit voortvloeiende emoties en gedachten.
Wat mooi en inspirerend als mensen worden aangesproken op hun verlangens en niet op wat ze hebben bereikt.
Een bijzondere ervaring rijker.
Bedankt Elisabeth.
Ria, retraite februari 2016
Stilte, schoonheid en open – dat neem ik mee van de retraite in Chevetogne.
De stilte was er volop, om in te zakken, te kunnen reflecteren, aan op te laden. Door de omgeving en het programma.
De schoonheid van de crypte in het klooster, van het gezang van de monniken, het heuvelachtige herfstlandschap,
de elfjes om je belevenissen te vatten.
Open in wat naar me toekomt en daardoor verrast worden. Open in de ruimte voor elkaar, mede ingegeven door de begeleiders.
Het was een prachtige ervaring!
Annet, retraite oktober 2015
Gevoel van verwondering
schoonheid en orde
dan is er vervoering
eenvoud
stilte
ontmoeting
langzaam ongemerkt
het zeldzame licht, helder
ruim
geen tijd.
Nog steeds onder de indruk en dankbaar voor de mooie dagen, de prachtige ervaring.
Dank jullie wel !
Willem, retraite oktober 2015
Lieve Elisabeth,
Ik heb deze retraite als helend ervaren.
Door de liefdevolle omgeving, de oefeningen, de stilte en de vieringen,
werd mijn bron geraakt.
Het trilt nog na.
Dank voor je zijn hierbij.
Anja, retraite oktober 2015
Wat was het mooi, indrukwekkend, uitdagend, fijn, intiem.
Ik ben geraakt door de stilte, de prachtige zangstemmen van de monniken,
de rituelen, de spiritualiteit van de plek, en de coaches.
Ik hoopte bronnen van energie te vinden. Nou dat is gelukt!
Erica, retraite februari 2015
Stress
drukte, spanning
maar al snel
stilte, loslaten, wijsheid, én
heling !
Jannie, retraite februari 2015
Deze retraite heeft me tot nu toe, meer gezegd/gedaan dan alle psychiaters en psychologen die ik in de loop van de laatste jaren gesproken heb. Dit voelde ik al direct na het fijne gesprek dat we hadden met père Cyrille, over zijn leven, de keuze om van een beroemd musicus monnik te worden en zijn visie op veel andere belangrijke zaken in zijn leven. Dit was nog vrij in het begin van de retraite. Ik zat toen nog vol van allerlei andere zaken die me dwars zaten, vanwege mijn PTSS ervaringen.
Juist deze nare ervaringen zijn tijdens de retraite voor een groot deel van me weggenomen. Door de vele stilte momenten en de prachtige vieringen, met mooie, diepe indruk makende zang van de monniken, kreeg ik meer ruimte in mezelf.
Samen met elkaar beleefden we prachtige, nooit te vergeten momenten.
De oefeningen, het labyrint, de meditatie, de lectio divina en de (zelf)reflecties werden heel goed met elkaar besproken en begeleid.
Na afloop van deze retraite kan ik dan ook volmondig zeggen, dat alles bij elkaar me meer gedaan heeft dan alle psychiaters en psychologen, die me op hun manier trachtten te helpen.
Ik wil je dan ook bedanken voor de professionele begeleiding die jij, Elisabeth, samen met Ari, mij (en ongetwijfeld ook de anderen) hebt gegeven. Ik denk er met warme gevoelens aan terug!
Peter, retraite februari 2015
Ben nog steeds enorm aan het nagenieten van de inspirerende dagen in Chevetogne.
Het geheel heeft een onvergetelijke indruk op me gemaakt en me diep geraakt.
De monniken zingen me nog steeds in slaap…
Ik hoop de buitenwereld nog een beetje op afstand te kunnen houden, komende dagen, en probeer in ieder geval elke dag nog momenten ‘naar binnen’ te hebben. Lukt tot dusver nog goed en voelt heerlijk!
De week heeft een frisse blik gegeven op mijn leven en hoe ik dat vorm geef. Niet dat het laatste puzzelstukje nu gelegd is maar ik snap nu beter dat het mij niet alleen gaat om de uiteindelijke afbeelding maar ook om het plezier tijdens het puzzelen...
Nogmaals dank voor je fijne begeleiding en het vertrouwen dat je gaf.
Caroline, retraite november 2014
Deze retraite bood mij de vrijheid op maat om de dagen in te vullen. Er waren vieringen met indrukwekkende rituelen en gezangen, waar naar behoefte aan deelgenomen kon worden.
Ik ervaarde rust in mij, vertrouwen, veel innerlijke warmte en blijdschap omdat ik merkte dat ik veel verdriet goed had verwerkt.
Ik heb innerlijk gehuppeld en genoten, als een kleuter in een snoepwinkel, van alles, en dat ik dat überhaupt mocht meemaken.
Genoten heb ik van de natuurlijke vanzelfsprekendheid waarmee iedereen van het gezelschap met elkaar omging en van de serene stilte die voelde als een warm bad.
Voor mij persoonlijk was het hoogtepunt het gesprek dat we als groep hadden met père Cyrille, die zeer openhartig zijn roeping als monnik toelichtte.
Dit alles begeleid door Elisabeth, een moderne, wereldse, spirituele coach, en Ari, een filosofische pastor. Ze vulden elkaar perfect aan en hielden elkaar in BALANS en brachten dit op een zeer professionele en persoonlijke manier aan de deelnemers over. Kortom: alles klopte!
Angeline, retraite november 2014
Chevetogne heb ik ervaren als een plaats van stilte, rust, sereniteit, puurheid.
Een weldadig oord. Ver weg van de dagelijkse externe lawaaibombardementen.
Voor mij een ideale plek om het lawaai aan de binnenkant luid en duidelijk te kunnen horen. De confrontatie met mijn eigen wankelmoedigheid, onzekerheid en faalangst aan te gaan.
Sinds jaar en dag zit ik in een woestijn. Op zoek naar de oase.
De oase(= mijn levensbron) heb ik helaas ommuurd.
De oefeningen en de gesprekken met Ari en Elisabeth hebben mij tot het inzicht gebracht dat ik zélf richting wil geven aan mijn leven.
Ik zal de muur rond mijn oase steen voor steen moeten afbreken.
Ik heb nog heel veel werk te doen.
Worstelen
het komt
allemaal goed jongen
je bent de moeite
waard
Wim, retraite november 2014
|